ΤΟ ΕΡΓΟ

Δεν θα αφησω εργο ;
Στα παλια μου τα παπουτσια.
Οταν πλακωσουν οι αιωνες
Και γινουμε συγχρονοι του Αισχυλου...
...
Ποιο εργο ;
Το εργο μου ειμαι ΕΓΩ .

Ο ΣΚΥΛΟΣ

Γαυγιζα ,πισω απ’το συρματοπλεγμα,
και τρομαζαν οι περαστικοι.
Μα δεν ηξερα πως αλλιως
να γυρεψω βοηθεια.

ΤΟ ΘΕΡΙΟ

Τι ηθελες να κανω ; Τα ξερεις .
Με το θεριο παλευαμε .
Καθε φορα που το σκοτωναμε
ξαναγεννιονταν μεγαλυτερο .
Ωσπου μας σκεπασε
και γιναμε η σκια του
να τρομαζουμε τους αλλους.

ΣΑΝ ΤΗΝ ΑΓΑΥΗ

Μην καμαρωνεις σαν τη Αγαυη
Κοιταξε καλα το τροπαιο σου
Και ξανακοιταξε το

ΔΕΙΞΕ

Δειξε στον κοσμο
τον ανθρωπο αυτον
που τα ποδια του τρεμουν
Σερνεται η ψυχη του
Παντου μονο τοιχους
κι αδιεξοδα βλεπει
Αν βλεπει μεσα στη νυχτα
Υστερα δειξε στον κοσμο τη νυχτα
Δειξε τη νυχτα
Τους ισκιους που χανονται
Και τ’αστρα

ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΕΝΤΑΞΕΙ

Γι’αυτους που θα’πρεπε δεν εισαι
Τοτε για ποιον;
Δεν εισαι ενταξει.
Σπαζουν οι ευαισθητες καρδιες
η μια μετα την αλλη ,σαν τα μολυβια
στα νευρικα σου δαχτυλα

ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ

Ολο αυτο το καστρο
Ολοι αυτοι οι σιδεροφραχτοι πολεμιστες
για να φυλαν ενα βλαμμενο
Σιγα τον αυτοκρατορα
Τον παλιατσο των παλιατσων